Yine yükseklerde şu gönül kuşum

Mevla kudretinde sırsın tabiat

Seninle eğlendim bitti bu yaşım

Gönül ferahımda birsin tabiat

Seni çok methettim mısralarımda

Çok fazla yer aldı ısrarlarımda

Bana neşe verdin sofralarımda

Nimete ışıksın nursun tabiat

Sonsuza dek daha var olacaksın

Aleme var olan ana kucaksın

Basarsın bağrına öyen sıcaksın

Tabiat anasın varsın tabiat

Çok geceler yattım senin bağrında

Uykuya doyardım her şafağında

İlhamlar coşardı seher anında

Bilmeyen bilenden sorsun tabiat

Hazreti rabbimiz yaratmış seni

Fevkalade her şey çapı ve eni

Doyurur daima duran bedeni

Bütün kâinata yarsın tabiat

Rüzgârda oynaşır yeşilin alın

Enfes duvağıyla muhteşem gelin

Gönüle haz verir açılan gülün

Ruhlarda cümbüşün sürsün tabiat

Kutsaldır bakışı yeşil ekinin

Elleri nasırdır onu ekenin

Bağrında yetişen çakır dikenin

Gönlümde tahtı var dursun tabiat

Kalem yazar amma acizdir dilim

İlhamdır akmıyor her zaman selim

Çıkmıyor avazım akortsuz telim

Yaşar bu akordu kursun tabiat