Memnuniyetsiz bir hayat;

Mutluluğu arayan, mutlu olamayanlar.

Mutlu olabilmek için, mutluluk koşullarının oluşmasını bekleyen, beklerken mutluluğun anlamını kaybedenler.

Koşullara bağlanmış hayat, ipleri başkasın elinde!

Sevginin, sevgilerin koşullara, şartlara bağlandığı zamanlar.

Mutluluk için yola çıkılmış, mutsuzlukla sonlandırılmış, çözüm ararken kördüğüme dönüştürülen çıkmaz sokaklarda kaybolan hayatlar.

Ve mutsuz insanlar kavmi; mutluluğa şartlanmış.

Hayat; mutlu olmak kadar mutsuzluğa da gebedir oysa.

Ve insan; mutsuzluğu doğuran, mutluluğu ebelerinin doğurtmasını bekleyendir!

Mutsuz gebeliklerden, mutluluk doğurabilmektir hayatta var olabilmek.

Hoyratça savurduk, kısıtlı zamanı

Ne çok güzellikleri ıskaladık

Hayata tutunmaya çalışırken,

Misafir olduğumuzu unutarak.

Hayat kısa, hayattan yanımıza alıp götürebileceğimiz hiç bir şey yok, hayata bırakabileceğimiz o kadar çok şey var!!!

Biriktirilen mal mülk, yeni sahiplerini bulur senin değildir artık.

Bir dost meclisinde iyi insandı sözü en büyük servetindir.

Hayata güzel sözler, güzel nameler bırakmalı.

Ey zaman!!!

Eski bir plağı başa sarıp dinlemek gibi, senide başa sarıp tekrar, tekrar yaşama şansı olsaydı, dememek için

Mutluğu kendiniz doğurun....

(Başkalarının mutsuzluğundan, mutluluk çıkarmaya çalışanlar sizinki dış gebelik!!!!)