GEÇİLMEZ Kİ YOLLARIN ÇANAKKALE

Dur yolcu !Besmelesiz
Basma sakın
Toprağımın bağrına
Yiğit askerler yatar
Doymamış baharına
Seyit Onbaşı tekbir getirir hâlâ
Geçilmez ki yolların Çanakkale

On sekiz mart günü
Değişti mi kaderin
Onbeşinde askerlerle
Çoştu vatan seferin
Ana, kardeş ,çocuk
Dualarda hep yerin
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Komşu oldular hepsi
Sevgili peygambere
Kokuları eş oldu
Sanki miski-anbere
Haktan Şehâdet yazılmış
Ezelden kadere
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Anası kına sürmüş
Yetiminin başına
Nice Hasan’lar düştü
Vatanın telaşına
Unuturmuyuz sizi
Kanı Al Bayrağımda
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Ne yiğitler vardı
Dönemedi bir daha
Ruhları bekler durur
Cennet-i Âlâ da
Vatan sağ olsun diye
Seslenirler hâlâ
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Adına ağıtlar
Türküler de yakıldı
Bütün düşmanlar
Hepten nasıl yıkıldı
Tarihe ismin
Besmeleyle kazındı
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Şehitler abidesi
Dünyaya selâm verir
Albayrağın gölgesinde
Şehitlerim dinlenir
Milletçe her zaman
Dualar gönderilir
Geçilmez ki yolların Çanakkale

Cennetten bir köşesin
Sanki vatanımda
Şehitlerden emanetsin
Yaşarsın canımızda
Dillerden de hiç düşmezsin
Asırlar olsada
Geçilmez ki yolların Çanakkale