Boşuna ismimi telaffuz etme

Ben seni sevmeyi çoktan unuttum

Anladım ki senden bana yar olmaz

Ben seni sevmeyi çoktan unuttum

Kendini beğenmiş kul gibi olma

Eşinden ayrılmış dul gibi olma

Değeri değmeze pul gibi olma

Ben seni görmeyi çoktan unuttum

İnsanlık öğrettim anlayamadın

Sen beni bir türlü tanıyamadın

Kaynar kazanlarda kaynayamadın

Ben seni sevmeyi çoktan unuttum

Aslını araştırdım sevdim özünü

Ataş yanar kül bırakmaz közünü

Söylemek istersen düşün sözünü

Yüzüne bakmayı çoktan unuttum

Mağrurlandın malım mülküm var diye

Komşuya iyi davran kalsın hediye

Tabutla teneşir gelin bin diye

İki taş bir mezar seni unuttum

Şair Edibiyi yordu bu dünya

Gezdim İstanbul’u İzmir’i Konya

Ölüm layık oldu yaşıma Dünya

Ben seni sormayı çoktan unuttum